Hiji jalma wijaksana keur diuk di basisir balong, létah na kaluar tina haus.
Anjing sagging terus datang ka dasar balong sarta pinuh ku cai.
Ieu metot perhatian na yén manéhna kabur bari nginum.
Lalajo acara kalawan taliti.
Anjing éta haus, tapi lamun datang ka balong, manéhna nempo cerminan sorangan dina cai.
Anjeunna sieun ku kituna kabur tanpa nginum cai.
Ahirna, anjing éta henteu tahan sareng ngalungkeun dirina ka balong sareng nginum cai kusabab anjeunna henteu ningali pantulan dirina.
Dina waktu nu wijaksana pikir.
“Benim burada öğrendiğim şu oldu,” der.
“Bir insanın istekleri ile arasındaki engel çoğu zaman kendi içinde büyüttüğü korkulardır.
Lamun hiji jalma ngaleuwihan ieu, manéhna bisa meunangkeun naon manéhna hayang.
Tapi nalika anjeunna mikir ngeunaan éta sakedik deui, anjeunna ningali yén naon anu anjeunna pelajari leres-leres béda ti ieu.
Asıl öğrendiği şey; insanın bir bilge bile olsa bir köpekten öğrenebileceği bilginin varolduğudur. :angel:
(DIHarepkeun)
